Хөрмәтле Әфган сугышы ветераннары, полкташлар!

Бу вакыт дәверендә дәүләт тә, җәмгыять тә 1979-1989 еллардагы Әфган хәрби хәрәкәтләренә карашын күп мәртәбәләр үзгәртте. Әмма кем ни генә әйтсә дә, без Ватан кушканны үтәдек. Присягага соңгы чиккәчә тугры калып, бәрелешләрдә башыбызны югары тотып, шул ук вакытта әфган халкына карата да кешелекле булып, бурычыбызны намус белән башкардык. Һәм бүген, өч дистә елдан артык вакыт узгач та, без хәрби хезмәт елларыбызның якты истәлекләрен барлыйбыз, кыенлыкларны бергә үткән полкташларны эзлибез. Еллар үтә барган саен күңелнең бер өлеше Әфган җирендә калган кебек тоела... 
Хөрмәтле ветераннар, һәлак булган солдатларның әти-әниләре, командирларның тормыш иптәшләре! Барыгызга да сәламәтлек һәм имин көннәр телим.

Район хәрби хәрәкәтләр ветераннарының иҗтимагый оешмасы рәисе Айбулат Якупов.