Автор автор яңалыклары
-
Ике ветеран – бер язмыш
Бөек Ватан сугышында җиңүнең 75 еллыгын бәйрәм иткән көннәрдә туган авылым Оргыдыда яшәгән ветераннарны, тыл хезмәтчәннәрен һәм сугыш елы балаларын барладым. Һәр йортта булып, аларның истәлекләрен җыйдым.
-
Йөрәк ярасы һаман да сызлый...
Әниләрнең капка төбендә: «Сугыш! Сугыш башланган. Китәләр бит...» дигән сүзләрен ишетәм. Үзләре әле өйгә керәләр, әле чыгалар. Капкалар әле ачыла, әле ябыла. Аңлап бетермим борчылып йөрүләрен. Күрше малайлары көн дә сугыша, аңа исең китсә... Әнә, әти дә өйдән чыкты да читәнгә сөялде: миңа борылып карады. Әтиемне шулкадәр кызгандым (елаганын беренче күрәм). Әти: «Кызым, бик еракка китәм бит. Мин кайтканчы зур үс. Әниеңне тыңла», – диде дә, өйгә кереп китте. Әтиемнең үзәк өзгеч сагышлы карашы мәңге күңелемдә калды. Сугыш дигән афәтне бераз аңлый башладым – үзәгем өзелде.
-
Наркотикларга каршы көрәш
Бүген, 26 июньдә, наркоманиягә һәм наркотикларның законсыз әйләнешенә каршы халыкара көрәш көне билгеләп үтелә. Наркоманлыкны, һич арттырусыз, замананың иң куркыныч афәте дип атарга мөмкин. Проблемалардан һәм стресслардан качабыз дип, аның куркыныч ятьмәсенә көннән-көн күбрәк кешеләр эләгә бара. Ләкин мондый «качу»ның нәтиҗәсе бик аяныч һәм ул бик кыйммәткә төшә.
-
Атадан калган мирас
Атадан калган мирас
-
Җирдә эшләвем белән бәхетле
Татарстан Республикасының атказанган авыл хуҗалыгы хезмәткәре, Россиянең атказанган фермеры, «Миңнеханов М. И.» КФХ җитәкчесе, Тукай районы фермер хуҗалыклары ассоциациясе башлыгы Минталип Миңнеханов өчен быелгы ел юбилей даталарына бик бай килә. Бу көннәрдә аңа 70 яшь тулды. 55 ел инде ул җир эше белән шөгыльләнә, соңгы 20 елын фермерлыкта. Нинди генә вазифада булмасын, нинди эшчәнлек белән генә шөгыльләнмәсен – хезмәтен бар күңелен биреп, яратып башкара. Уңышка ирешүенең сере дә шундадыр, мөгаен. Тырышлыгы «Намуслы хезмәте өчен» медале, «Яр Чаллы шәһәре каршындагы казанышлары өчен» билгесе белән бәяләнгән. Ул һәр көн эштә. 70 яшь дип тормый, бүген дә хезмәт белән, киләчәккә яңа планнар корып яши.
-
Атадан калган мирас
Атадан калган мирас
-
«Мин Әхмәтшин урамыннан!»
Күзкәй авылының үзәк урамы Әхмәтшин исемен йөртә. Кем соң ул Әхмәтшин һәм урамга аның исемен кем куйган? Татарстан АССРның 100 еллыгына әзерләнә башлаган көннәрдән алып мин авылыбызның тарихи вакыйгаларын, җирдә матур эз калдырган кешеләренең язмышын өйрәнәм. Кырык елдан артык авыл китапханәсендә эшләү дәверендә бик күп материаллар тупладым. Алардагы кешеләрнең күбесе якты дөньяда юк инде, ә менә катлаулы сыйнфый көрәш чорында колхоз оештырган, авыр елларда колхозны сугыш китергән бөлгенлектән чыгару өчен көчен, вакытын кызганмый, үзен аямый эшләгән, өй тулы балалар үстергән, авылны саклап калган кешеләрнең исемнәре һәм эшләре якты бер истәлек итеп теркәлгән.
-
Көнендә килүе кадерле
Нинди шатлыгым булса да, мин аның белән бүлешәм. Аңа шатлыгың да, эч серләрең дә, күңел сыкрануы да сыя, чөнки аны минем кебек гади авыл кешесе укый. Күпме кеше ул киләсе көнне көтеп ала, почта тартмасыннан алуга, бөтен эшен калдырып, район яңалыклары белән таныша башлый. Хәтта мин бер гаиләнең ике «Якты юл» газетасы алганын да беләм. Бу гаиләдә ир белән хатын газетаны бүлә алмый аптыраганнан соң, шулай итеп берьюлы уку әмәлен тапканнар. Газетабыз райондашлар белән аралашуның иң җылы юлы.
-
Бала чагымнан бер аваз
Сугыш, аннан соңгы елларның авырлыгын, мәхрүмлекләр, гомер буена озатып килгән ятимлек ачысын сөйләп тә, язып та бетерә торган түгел. Ул хакта күңел әрнеше белән күп язабыз. Әмма, миңа калса, сугыш чоры балаларының холкы, дөньяга карашы формалашуда ул кыенлыкларның уңай тәэсире дә зур булган. Без тылда фронт тоткан фидаил җаннар – әнкәйләребезнең хезмәт батырлыгын, чыдамлыгын күреп, шуларга охшарга тырышып үстек. Бик иртә тормыш тәртәсенә җигелдек, өлкәннәргә булыша алуыбыз белән горурлана идек әле. Икенче, өченче сыйныфларны тәмамлап, каникулга чыгу белән чүп утарга, борчак йолкырга, башак җыярга йөрдек. Кул арбасы белән терлекләргә кышка азык әзерлибез. бәрәңге утырту, эшкәртү дә башлыча балалар җилкәсендә иде, чөнки әнкәйләр көне-төне колхоз эшеннән кайтып кермиләр. Менә шул елларда алган хезмәт чыныгуы гомер буе кирәк булды.
-
Хәсрәтне ил белән күтәрдек
Роза апаның ике бүлмәле чиста һәм якты фатирында утырабыз. Бүген ул безгә – Яңа поселогы мәктәбе музей берләшмәсенә йөрүче укучыларга үзенең балачагы, тормышы турында сөйли.
-
Агачлар утырттык
Шушы көннәрдә Кызыл Байрак авылы егетләре чишмәбезне жыештырып тәртипкә китерделәр. Аннары территориягә ылыслы яшь агачлар утырттылар.
-
Кулак аты нигә елый?
Гүзәл Яхинанаң «Зөләйха күзләрен ача» романы буенча газета укучылар үз фикерләрен язганнар иде. Аларны укыгач, мин дә үз сүземне әйтергә уйладым.
-
Абруйлы укытучы
Авылларыбыз мактаулы тормыш юлы үткән шәхесләргә, хезмәт батырларына бик бай. Бүгенге язмамны шундыйларның берсенә – Сосновый Бор поселогында гомер итүче ветеран укытучы Зифа Газнан кызы Вахитовага багышлыйсым килә.
-
Ил агасы
Туера авылында гомер итүче Әгъләметдин абый Зыятдинов күптән түгел 90 яшьлек юбилеен билгеләп узды.
-
Өмәләр гөрли авылда
Ел саен язын Калмия авыл җирлегендә агачлар утыртыла, авыл тирәләре, юл кырлары, посадкалар чистартыла. Бүген инде бу эшләр төгәлләнеп килә. Авыл советы, китапханә, клуб, балалар бакчасы, мәктәп хкзмәткәрләре бердәм булып эшләдек.