Райондашларыбыз иҗаты

Калмия авылкаем.
Кырларым тулы карлыган
Тугайларда ак каен
Ак каен төшләргә керә
Сине сагынган саен,
Калмия,авылкаем.
Су буйларына төшәмен
Аккошлар кайткан саен.
Исемә төшкән чакларда
Мин җырлармын көн саен
Калмия,авылкаем.
Сиңа булган мәхәббәтем
Чагыла адым саен,
Күгеңдә йолдыз җемелди,
Озата моңлы аең
Калмия авылкаем.

БЕЗНЕН ЯК
Безнең як ул, гүзәл як
Нурлы һәм чәчәкле як
Елгаларына сокланып,
Моңланып, яратып бак.

Җәй көннәрен дә чыгабыз
Болыннарга,кырларга
Җиләк-җимешләр җыябыз
Әй, күңелле урманда!.
Кичләрен аулак өйләрдә
Уйныйбыз да, биибез.
Шул вакытта бер мәлдә
Сөйгән ярны эзлибез.

АК  КАЕН
Ак каенга карап моңсу калам
Искә төшә яшьлек чакларым
Икәү бергә каен тирәсендә,
Уйнап ускән бала чакларым.
Бала чакта иптәшләрем белән
Каен тирәсенә жыелып
Утыра идек бергә җырлар җырлап
Учак жылысында җылынып.
Ләкин хәзер минем иптәшләрем
Таралышты төрле якларга
Картаялар инде каен кебек
Бэхет телэп калам аларга.
Хэзер инде каен да картайды
Ләкин әле минем яшь чаклар
Онытылмый һәрчак искә төшә
Бала чагындагы учаклар.