Бөек җиңүнең 75 еллыгына рубрикасы буенча яңалыклар
-
«Янәшәдә генә үлем йөри...»
Әтиебез Вәгыйзь Әхмәтша улы Әхмәтшин (22.04.1922-28.01.1989) Бөек Ватан сугышы ветераны иде. Тумышы белән Югары Байлар авылы егете. Гаҗәеп тыйнак, кыю фикерле, намуслы, тынмас җанлы, чыдам кеше булган ул әти.
-
Җиңү бәйрәме – иң сөенечле көн!
Район башлыгы Фаил Камаев Җиңү көне алдыннан Бөек Ватан сугышы ветераннарының хәлләрен белде. Һәркайсының өйләренә барып күрешеп сөйләште, сәламәтлекләре, тормышлары турында сорашты. Ветераннарга Татарстан Республикасы Президенты Рөстәм Миңнехановның бүләкләрен тапшырды. «Сугыш елларында Ватан азатлыгы өчен батырларча көрәшкәнсез, сугыштан соңгы авырлыкларны кичергәнсез. Барысы өчен дә рәхмәт сезгә», – дип кулларын кысып район администрациясе, район советы һәм башкарма комитеты исеменнән тәбрикләде һәм бүләкләр бирде.
-
Ветераннарга нефть компаниясеннән бүләк
Бөек Ватан сугышында Җиңүнең 76 еллыгын билгеләп үтү кысаларында ветераннарны, сугыш елы балаларын тәбрикләүләр дәвам итә. «Татарстанның кече нефть компаниясе» ҖЧҖ генераль директоры Тимур Шәймиев та әлеге чарага кушылып, Тукай районы ветераннарына үз бүләкләрен ясады.
-
Алар мәңге хәтердә
Хөрмәтле «Якты юл» газетасы хезмәткәрләре! Мин – Тукай районы Иске Абдул авылыннан Фәйрүзә Ваяз кызы Сабирова, әтием турында язарга булдым. Әтисе сугышка киткәндә ул кырык көнлек сабый гына булып калган. Сугыш чоры һәм аннан соңгы авыр балачак еллары турында әтием бик еш искә ала иде. Әтиемнең әтисе – Кыяметдин бабай, 1941 нче елда ук хәбәрсез югала. Бөек Җиңүгә 75 ел булды. Бабабыз хакында бернинди дә хәбәр таба алганыбыз юк. Мәрфуга әбинең өч улы да сугышка китә – Кыяметдин, Билалетдин һәм Нурулла абый. Ике улы сугышта һәлак була, Билалетдин абый бер аягын сугыш кырларында калдырып кайта. Тик, ул да сугышта алган яраларыннан мантый алмыйча, 5 баласын ятим калдырып үлеп китә.
-
Бабам – фин сугышы ятиме
Тарих дәресләреннән, китаплардан, кинофильмнардан без Бөек Ватан сугышы турында бик күп беләбез. Әмма Бөек Ватан сугышына кадәр 1939 елның 30 ноябреннән 1940 елның 12 мартына кадәр барган фин сугышы ни өчендер хәтердән җуела. Минем бабам – бүген Югары Байлар авылында яшәүче Флүр Нуримөхәммәт улы Исламовның әтисе дә шушы сугыш корбаны. Бу язмам аның якты истәлегенә дога булып ирешсә иде.
-
Герой туганнарым
Бөек Ватан сугышы безнең гаиләне дә читләтеп узмаган. Гаиләбезнең «Үлемсез полк» акциясе кысаларында алып барган эзләнү эшләре 12 туганыбызны барларга ярдәм итте.
-
Блокадачы авылдашыбыз
Боерган авылында туып-үскән Кыяметдин Минһаҗетдин улы Минһаҗев Ленинград блокадасында катнашкан сугыш ветераны. 900 көн һәм төнгә сузылган блокадада шәһәр 1 млн кеше чамасы югалтуларга дучар була, күп кеше ачтан үлә. Халык ополчениесе һәм регуляр гаскәрләр, шәһәрнең оборона комитеты җитәкчелегендә, дошманга каршы оешкан төстә көрәшә. 1941 елның 22 ноябрендә Ладога күле бозы аша Ленинградка ярдәм килә. Боз өстеннән үткән әлеге юл «Тормыш юлы» дип атала. Кыям Минһаҗев Ленинград блокадасын өзүдә күрсәткән батырлыгы өчен 1942 елның 22 декабрендә «Ленинград оборонасы өчен» медале белән бүләкләнә.
-
Ике ветеран – бер язмыш
Бөек Ватан сугышында җиңүнең 75 еллыгын бәйрәм иткән көннәрдә туган авылым Оргыдыда яшәгән ветераннарны, тыл хезмәтчәннәрен һәм сугыш елы балаларын барладым. Һәр йортта булып, аларның истәлекләрен җыйдым.
-
Йөрәк ярасы һаман да сызлый...
Әниләрнең капка төбендә: «Сугыш! Сугыш башланган. Китәләр бит...» дигән сүзләрен ишетәм. Үзләре әле өйгә керәләр, әле чыгалар. Капкалар әле ачыла, әле ябыла. Аңлап бетермим борчылып йөрүләрен. Күрше малайлары көн дә сугыша, аңа исең китсә... Әнә, әти дә өйдән чыкты да читәнгә сөялде: миңа борылып карады. Әтиемне шулкадәр кызгандым (елаганын беренче күрәм). Әти: «Кызым, бик еракка китәм бит. Мин кайтканчы зур үс. Әниеңне тыңла», – диде дә, өйгә кереп китте. Әтиемнең үзәк өзгеч сагышлы карашы мәңге күңелемдә калды. Сугыш дигән афәтне бераз аңлый башладым – үзәгем өзелде.
-
Атадан калган мирас
Атадан калган мирас
-
Атадан калган мирас
Атадан калган мирас
-
Бала чагымнан бер аваз
Сугыш, аннан соңгы елларның авырлыгын, мәхрүмлекләр, гомер буена озатып килгән ятимлек ачысын сөйләп тә, язып та бетерә торган түгел. Ул хакта күңел әрнеше белән күп язабыз. Әмма, миңа калса, сугыш чоры балаларының холкы, дөньяга карашы формалашуда ул кыенлыкларның уңай тәэсире дә зур булган. Без тылда фронт тоткан фидаил җаннар – әнкәйләребезнең хезмәт батырлыгын, чыдамлыгын күреп, шуларга охшарга тырышып үстек. Бик иртә тормыш тәртәсенә җигелдек, өлкәннәргә булыша алуыбыз белән горурлана идек әле. Икенче, өченче сыйныфларны тәмамлап, каникулга чыгу белән чүп утарга, борчак йолкырга, башак җыярга йөрдек. Кул арбасы белән терлекләргә кышка азык әзерлибез. бәрәңге утырту, эшкәртү дә башлыча балалар җилкәсендә иде, чөнки әнкәйләр көне-төне колхоз эшеннән кайтып кермиләр. Менә шул елларда алган хезмәт чыныгуы гомер буе кирәк булды.
-
Хәсрәтне ил белән күтәрдек
Роза апаның ике бүлмәле чиста һәм якты фатирында утырабыз. Бүген ул безгә – Яңа поселогы мәктәбе музей берләшмәсенә йөрүче укучыларга үзенең балачагы, тормышы турында сөйли.
-
Ил агасы
Туера авылында гомер итүче Әгъләметдин абый Зыятдинов күптән түгел 90 яшьлек юбилеен билгеләп узды.
-
Күмәк тырышлык нәтиҗәсе
Теләнче Тамак авылы мәктәбе Советлар Союзы Герое Нурми Шәрипов исемен 1990 елдан йөртә. Мәктәп каршында аның бюсты да утыз елга якын торды. Косметик ремонт үткәреп торсалар да, ул еллар үтү белән кыяфәтен югалтты. Аны яңарту безнең изге бурыч иде. Ниһаять, мәктәпнең генә түгел, бөтен авылның күрке булып геройның яңа бюсты калыкты.