Без хатын-кызның колаклары белән яратканын беләбез. Ул үзен мактаганны, үзе турында матур сүзләр әйткәнне, аңа сокланганны ярата. Ләкин бит ир-атлар да матур сүзләргә мохтаҗ. Безнең дә үзебезне кирәкле итеп тоясы, иркәләү сүзләре ишетәсе килә. Бу бездә ышаныч уята, безне чыннан да яраталар икән дигән уйлыйбыз.
