Җырларың онытылмас, Хәния!

Кадерле, редакция! Олы кеше кулына каләм алып, редакциягә хат юллаган икән, димәк, аның күңелен нидер борчый. Мин дә уйланып йөрдем-йөрдем дә сезгә хат юлларга булдым. Газета укучылар да минем белән килешер, минем белән бергә сагынырлар дидем. Яраткан җырчыбызның чәчәктәй гомере өзелүен барыбыз да авыр кичердек - Хәния Фәрхинең үлеме тетрәндерде.

Авылны, авыл кешеләрен ярата иде. Безнең Иске Абдул авылына да бик матур концерт белән килде. Тавышы моңлы, ул гына да түгел, җыр сүзләренең мәгънәлесен, гади тамашачыларның күңелләрен тетрәндерә торганнарын сайлый иде. Күп җырлады, сәхнәдән, телевизор экраннарыннан моңлы тавышы гел яңгырап торды. Әле вафатыннан соң да җырларын яңгыраталар һәм ул китмәгәндер, исәндер сыман тоела. Күңелемдәге сагыну хисләрен шигъри юлларга салдым. Дөрес, шигырь үк тә түгелдер инде ул. Хисләремне газетада укучылар белән уртаклашасым килде.

Бу темага багышланган башка материалларны моннан укыгыз: