Көнендә килүе кадерле
Нинди шатлыгым булса да, мин аның белән бүлешәм. Аңа шатлыгың да, эч серләрең дә, күңел сыкрануы да сыя, чөнки аны минем кебек гади авыл кешесе укый. Күпме кеше ул киләсе көнне көтеп ала, почта тартмасыннан алуга, бөтен эшен калдырып, район яңалыклары белән таныша башлый. Хәтта мин бер гаиләнең ике «Якты юл» газетасы алганын да беләм. Бу гаиләдә ир белән хатын газетаны бүлә алмый аптыраганнан соң, шулай итеп берьюлы уку әмәлен тапканнар. Газетабыз райондашлар белән аралашуның иң җылы юлы.