Калмияда яшьлэр коне

Авылым, — син бөек илкәемнең
Җанга якын газиз почмагы.
Җылытып яшәр гомер буе безне
Туган җирнең газиз учагы.
Р. Закиров.

Туган авылым! Күңелләргә гаҗәеп якын, изге ул! Үзенең туып-үскән җирен уйламаган, сагынмаган кеше бармы икән?

Безнең туган авылыбыз — Тукай районының Калмыя авылы. Ул, әбиләр-бабайлар сөйләве буенча, 16 нчы гасырда оешкан. Монда ул чорда 8 татар, 2 мари, 2 удмурт гаиләсе яшәгән. Диннәре төрле булганлыктан, авылда үзара талашлар, сугышлар килеп чыккан. Удмуртлар һәм марилар Кама елгасының аргы ягына китәргә мәҗбүр булганнар.

Татарлар бу җирдә утырып калганнар, аларга тагын берничә татар гаиләсе килеп кушылган. Авылның исеме дә «калу» сүзеннән «Калмыя» дип йөртелә башлаган. 1918 нче елда Калмыя авылында да совет власте урнаша. Беренче мәктәп барлыкка килә. Анда мәдрәсә бетергән Мөхәммәтдин исемле кеше укыта. Ул укучыларга дин сабагы, Г. Тукай шигырьләрен тыңлата, чигү чигәргә өйрәтә.